Sonda kosmiczna NASA Voyager ujawniła, że cztery z największych księżyców Urana mogą posiadać warstwę oceanu o głębokości wielu kilometrów pomiędzy ich rdzeniem a lodową skorupą.
Tytania i Oberon, mogą zawierać wodę
Jest to również pierwsze badanie NASA, które szczegółowo opisuje ewolucję składu i struktury wnętrza wszystkich pięciu dużych księżyców: Ariel, Umbriel, Tytania, Oberon i Miranda.
Spośród tych czterech dużych księżyców, dwa z nich, Tytania i Oberon, mogą zawierać wodę wystarczająco ciepłą, aby podtrzymywać życie. Jest to możliwe dzięki potencjalnemu źródłu ciepła w skalistych płaszczach księżyców, które uwalniają gorącą ciecz, pomagając w ten sposób oceanowi utrzymać ciepłe środowisko. Miranda, najbardziej wewnętrzny i piąty co do wielkości księżyc, może mieć również cechy powierzchniowe, które wydają się być niedawnego pochodzenia, co sugeruje, że w pewnym momencie mogła posiadać wystarczającą ilość ciepła, aby utrzymać ocean.
Jeśli chodzi o małe ciała planety karłowate i księżyce naukowcy planetarni znaleźli wcześniej dowody na istnienie oceanów w kilku mało prawdopodobnych miejscach, w tym na planetach karłowatych Ceres i Pluton oraz na księżycu Saturna Mimas. Tak więc w grę wchodzą mechanizmy, których do końca nie rozumiemy. Ta praca bada, jakie to mogą być mechanizmy i jakie mają znaczenie dla wielu ciał w Układzie Słonecznym, które mogą być bogate w wodę, ale mają ograniczone ciepło wewnętrzne, powiedziała Julie Castillo-Rogez z Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA w Południowej Kalifornii.
Źródło:TECHEBLOG